Morderstwo w Orient Expressie

Moja lista powieści kryminalnych do przeczytania jeszcze się nie skończyła, aczkolwiek sukcesywnie skreślam z niej kolejne pozycje. Ostatnią z odhaczonych jest książka autorstwa Agaty Christie „Morderstwo w Orient Expressie”.

Autorki nikomu przedstawiać nie trzeba, tak samo jak głównego bohatera jej powieści, Herculesa Poirot. Tym razem detektyw wracając z jednej zakończonej misji, nieoczekiwanie trafia na kolejną sprawę do rozwiązania. Podczas podróży Orient Ekspressem zgłasza się do niego jeden z pasażerów, amerykański milioner, Samuel Ratchett. Otrzymuje on od jakiegoś czasu anonimowe listy z pogróżkami i prosi detektywa, aby odkrył, kto jest ich autorem. Poirot, mimo wysokiego honorarium proponowanego przez Ratchetta, odmawia podjęcia się tej sprawy. 

Następnego ranka Amerykanin zostaje znaleziony martwy w swoim przedziale. Narzędziem zbrodni bez wątpienia był sztylet, a sprawca znajduje się w wagonie, w którym ofiara podróżowała, gdyż drzwi do innych części pociągu pozostały zamknięte. Tym samym detektyw ma 12 podejrzanych, których przesłuchuje po kolei, a którzy z pozoru niewinni, ukrywają niesamowitą historię.

„Morderstwo…” to jedna z najbardziej znanych książek Agaty Christie przede wszystkim ze względu na swoje zakończenie (którego ujawniać nie będę – nie chcę psuć efektu). Jest to dobrze napisana powieść, z wyrazistymi postaciami, którą czyta się bardzo szybko. Główny bohater, mimo, że odrobinę introwertyczny, szybko zdobywa sympatię czytelnika. Powieść polecam, a sama chętnie sięgnę po inne pozycje autorstwa Agaty Christie.

Kobieta-wojownik w literaturze

Bez zbędnego komentarza, wszystkim, którzy w miarę radzą sobie z angielskim, polecam artykuł w The New York Times, o braku obecności kobiety-żołnierza w literaturze. Przy okazji artykuł dostarcza wielu innych tematów do rozmyślań.

"Male soldiers’ experiences make up the foundation of art and literature: From “The Odyssey” to “The Things They Carried,” the heroic or tragic protagonist’s face is familiar, timeless and, without exception, male. The story of men in combat is taught globally, examined broadly, celebrated and vilified in fiction, exploited by either side of the aisle in politics.

For women it’s a different story, one in which they are more often cast as victims, wives, nurses; anything but soldiers who see battle. In the rare war narratives where women do appear, the focus is generally on military sexual assault, a terrible epidemic of violence that needs to be revealed and ended, but not something that represents the full experience of women in the military."

Całość: http://www.nytimes.com/2014/04/01/opinion/the-things-she-carried.html?ref=opinion&_r=0